Christine van Dalen

HOME

Welkom op mijn website!

Enkele dagen vóór de Kerst van 2014 had ik een aanrijding. Deze heeft voor veel impact gezorgd.

Op mijn website en sociale media wil ik jullie daar het een en ander over vertellen. Net zoals welke behandelingen en oefeningen mij wél goed hebben geholpen!
Het kan voor iemand met whiplash, occipitale neuralgie en post concussion syndroom best zoeken zijn naar wat helpt en hoe er mee om te gaan.

Daarnaast gebruik ik mijn website en sociale media om mijn boeken te promoten en een aantal van mijn zelf geschoten natuurfoto’s te laten zien.
Dit waren twee van mijn grote hobby’s. Sinds 2022 heb ik verhalen schrijven (eindelijk!) weer kunnen oppakken – in beperkte maten.

Heeft u vragen of wilt u meer weten, neem dan gerust contact met mij op!

Groeten,
Christine Mol – van Dalen

OVER CHRISTINE

Mijn verhaal

Hoi, mijn naam is Christine Mol. Ik ben geboren en opgegroeid in de mooie regio Twente.
Ik ben afgestudeerd aan de opleiding Medewerker Maatschappelijke Zorg en de thuiscursus Klinische Psychologie. Met veel plezier heb ik mijn afstudeerstage gelopen op een dagbesteding voor verstandelijk gehandicapten.
In het dagelijks leven ben ik echtgenote, moeder, huisvrouw en vrijwilligster in de zorg.

Lezen was altijd al een hobby van mij. En toen ik kon schrijven kwam verhalen schrijven er ook bij. Als 13 jarige was ik de jongste cursist van de NHA cursus ‘Korte verhalen schrijven’. Omdat ik zo jong was, mocht ik er langer over doen. Na enkele jaren heb ik hem met een voldoende en een certificaat van deelneming behaald. Maar, mijn grootste ‘prijs’ voor mijn harde werken is, dat mijn kinderdroom in vervulling is gegaan; mijn eerste manuscript werd gepubliceerd als boek!
In mijn jonge tienerjaren ontwikkelde in ook een interesse voor natuurfotografie. Ook hier heb ik een cursus voor gevolgd. Enkele van mijn favoriete plaatsjes staan op deze website.
Maar, door mijn lichamelijke beperking heb ik deze twee aan de kant moeten zetten. Gelukkig kan ik zo nu en dan weer een beetje aan verhalen werken en komt op 1 augustus 2024 mijn nieuwe boek uit!

December 2014, enkele dagen voor Kerst – in het tweede jaar van mijn opleiding-, reed er tijdens mijn rijles een busje achterop mijn lesauto. Het ging niet hard, want wij stonden stil. Ik moest kijken of ik kon invoegen. Maar de man achter ons lette blijkbaar niet op(?) en was te laat met remmen.
Een schok van zo’n 10km/u, klein beetje lakschade en verder grote schik.
Mijn rijinstructrice ging ervan uit dat het niks voorstelde en heeft geen gegevens uitgewisseld en dus ook geen schadeformulier ingevuld. Toen ik weer terug was van mijn rijles, voelde mijn nek een beetje strak en mijn achterhoofd beurs. Ook een lichte hoofdpijn en vage duizeling nam ik waar. Mijn ouders en ik hadden er verder niks achter gezocht.

(nt: ik probeer het zo kort, maar duidelijk mogelijk te beschrijven, dat het makkelijk en goed te lezen is.)

Omdat ik verschillende klachten bleef behouden, waaronder misselijkheid, hoofd- en nekpijn en duizeligheid, ben ik toch maar naar de huisarts gegaan. Hij dacht aan een nekkneuzing en gaf mij paracetamol op recept en het advies van rust en eerstelijns fysiotherapie mee. Dit hielp niet echt. Op eigen initiatief heb ik bij ’t Roessingh een nekkraag laten aanmeten. Op die manier kon ik wat langer overeind blijven.

De klachten en beperkingen bleven zich opstapelen. Ik liep stage in de zorg en moest regelmatig mijn nekkraag dragen. Ook op school droeg ik hem. Mijn rugtas was te zwaar en terug thuis was ik erg moe. Ik had krachtverlies in mijn dominante hand, mijn ogen werden lichtgevoeliger en ik kon moeilijker slapen.

Na een flinke pijnaanval met heel veel overgeven, tegen geen enkele beweging te kunnen en een nachtelijk bezoek aan de huisartsenpost, heb ik de huisarts om een neurologisch onderzoek gevraagd. Hij zei, ‘een whiplash is niet op een foto of scan te zien. Na een lang traject waar niks uit zal komen, zal hij jou doorsturen voor revalidatie. Daarom verwijs in jou nu door voor revalidatie’.
Dus, twee jaar na de aanrijding ging ik (eindelijk) revalideren in het ziekenhuis. Ergotherapie, waar ik leerde hoe mijn dag in te delen en mijn energie te gebruiken, maar ook om een juiste werk-/zithouding te nemen.
En fysiotherapie, om spierkracht op te bouwen en mobiel te blijven. Dit hielp. Mijn lichaam leek rustiger en sterker. Maar mijn ogen leken achteruit te gaan.
Ik werd door de revalidatiearts doorverwezen naar de oogarts. Deze verwees mij door naar de orthoptist en die verwees mij weer door naar iemand waarvan ik de titel niet meer weet maar die wel breder geschoold is op orthoptie en oogproblemen…

De oogarts ontdekte dat ik een hersenschudding heb gehad die niet goed behandeld is (post concussion syndroom) – klopt, want het is mij nooit verteld – en daardoor mijn ogen niet volledig hersteld zijn.
De orthoptist ontdekte dat mijn ogen met meer dan een procent achteruit zijn gegaan en niet helemaal juist samenwerken. Hiervoor kreeg ik een nieuwe bril en een opzet prisma.
Die ander deed bij mij een fixatie disparatie curve en ontdekte dat ik fixatie disparatie heb. Hiervoor kreeg ik oefeningen mee naar huis.
Hiermee leken de klachten verlicht te zijn.

Ik ging door met mijn dagelijkse bezigheden maar na een tijdje verergerde de klachten weer. Helemaal toen ik in de huishouding ging werken. Extreme pijn en vergrote vermoeidheid.
Mijn leven leek te bestaan uit: slapen, werken, slapen, werken, slapen – o, ja, en tijd ‘zoeken’ voor mijn vriend/verloofde.

Maar na twee pijnaanvallen in een week en een paar huisartsbezoekjes, kwamen we erachter dat het zenuwpijn is: occipitalis neuralgie.
Pijnmedicatie en het advies ander werk te gaan zoeken…

[Tot op heden heb ik geen betaald werk, maar besteed ik mijn tijd en aandacht aan mijn herstel, gezin en vrijwilligerswerk.]

Vijf jaar ná de aanrijding werd mij door iemand geadviseerd eens naar een Crafta-therapeut te gaan. Ik had hier nog nooit van gehoord, maar ging er langs. Dit heeft mij veel geholpen. Het verminderde mijn symptomen. Ook gaf ze mij oefeningen in de aanloop naar de zwangerschap om mijn lichaam voor te bereiden/sterker te maken.
Omdat het haar niet lukte de blokkade in mijn nek te verhelpen, verwees ze mij door naar een Atlas Reflex therapeut. Ook hier had ik nog nooit van gehoord! Naar veel zoeken (er zijn veel spirituele therapeuten op dit gebied, maar dat wilde ik niet), kwam ik bij iemand die behandeld via de Meyer methode. Dit heeft mij nog meer geholpen en geadviseerd intervaltraining te gaan doen. De blokkade is opgeheven en mijn (pijn)klachten zijn nog meer vermindert. Ik lijk weer een stukje van mijn leven terug te hebben.

Waar ik nog het meest tegenaanloop is het stukje ‘levend verlies’; met regelmaat herinnert worden aan wat je niet meer kunt of wat je graag had gewild maar niet meer haalbaar is. Dit is sterker geworden sinds ik moeder ben. Ik kwam erachter dat ik het moederschap bekeek vanuit mijn gezonde lichaam…

Dankzij de Crafta en de Atlas Reflex is de pijn verminderd, doe ik het nu met een lagere dosis medicatie en verdragen mijn nek en zenuwbanen wat meer.
Het is zeker niet volledig over. Maar dat werd mij ook gezegd. Gelukkig zijn de klachten wel zo’n 50% verminderd!

Voor meer informatie over deze twee therapieën, zie de andere pagina’s, net als voor meer informatie over Whiplash (WAD) en Occipitalis Neuralgie.

WHIPLASH

Wat is een whiplash en hoe krijg je die?

De term ‘whiplash’ of ‘Whiplash Associated Disorder’ is een verzamelnaam voor verschillende klachten bij elkaar. Whiplash betekend eigenlijk: zweepslag. Dit zegt alleen nog maar iets over het ontstaan van de verzameling waar whiplash patiënten mee te maken hebben, of nog krijgen.

De ‘basisklachten’ zijn:

  • Nekpijn
  • Hoofdpijn
  • Wazig zien
  • Oorsuizen of oorpiepen
  • Misselijkheid
  • Vermoeidheid

Je hoeft er maar weinig moeite voor te doen om een whiplash op te lopen. Een onverwachte harde bal tegen je hoofd – of kopballen tijdens voetbal, een botsing met de auto of op de kermis met botsauto’s, een achtbaan, een valpartij met gladweer… Dit zijn nog maar een paar voorbeelden van hoe je een whiplash kunt oplopen.

Overal waarbij je nek en hoofd een onverwachte, ongecontroleerde beweging maken, kan een whiplash veroorzaken. Meestal gaat zo’n klap heel snel waardoor het hoofd niet tegelijk met het lichaam de klap kan opvangen. Hierdoor wordt de nek eigenlijk uitgerekt of verschuift of scheurt er iets.

Na zo’n val/stoot/botsing wordt er in eerste instantie niet veel actie ondernomen door de artsen. Je krijgt rust en paracetamol voorgeschreven. Mogelijk wordt het als een lichte hersenschudding of gekneusde nek bestempeld.
Je hoofd voelt beurs en je bent een beetje duizelig.
‘Met zes weken is het wel weer over’, wordt er vaak gezegd.
Pas na de eerste kleine 24 uur ga je de ‘echte’ gevolgen bemerken!

Na de eerste 24 uur

Deze symptomen zijn:

  • Tintelingen in de vingers
  • Krachtverlies in de arm
  • Gevoelige ogen voor licht
  • Gevoelige oren voor geluid
  • Stemmingswisselingen
  • Verstoord slaapritme
  • Moeilijk in slaap komen
  • Moeite met doorslapen
  • Zenuwpijn (aangezichtspijn of occipitalis neuralgie)
  • Slikproblemen
  • Vergeetachtigheid (kan lijken op afasie)
  • Niet lang in dezelfde houding kunnen zitten, staan of lopen
  • Verslechterd handschrift
  • Concentratieproblemen
  • Oogproblemen (fixatie disparatie of dyslexie)
  • Verergerde oorsuizen (tinnitus)
  • Hartkloppingen

Dit zijn nog lang niet alle klachten die je kunt hebben, maar wel de meest voorkomende. Gelukkig hoef je ze niet allemaal te krijgen. Daarnaast heb je nog de ‘basisklachten’. Onthoud wel dat er klachten ook in de loop van de tijd erbij kunnen komen of dat klachten zich kunnen verergeren!

Meestal, als je na de aanrijding/het ongeval, bij de huisarts komt, wordt er in eerste instantie gedacht aan een hersenschudding of nekkneuzing. Mocht er bij u een van tweeën worden genoemd, wees dan alsjeblieft extra alert en voorzichtig! Bespreek het onderwerp whiplash, want een nekkneuzing is eigenlijk een (lichte) whiplash, alleen wordt er anders mee omgegaan. Wordt een hersenschudding niet goed behandeld, dan is er een grote kans dat het overloopt in het post concussion syndroom (met beiden heb ik ervaring!).
Vroeger moest je met een hersenschudding zes weken bedrust houden en moest je slaapkamer prikkelvrij zijn.

Tegenwoordig wordt er één dag rust geadviseerd met weinig prikkels, en moet je halverwege de dag een moment van rust pakken en drie keer per dag twee paracetamol nemen.
Een hersenschudding is niet niks, of hij nou groot of klein is. Neem het serieus!
Op de website van de Hersenstichting staat ook het Whiplash Assosiated Disorder genoemd als een vorm van Niet Aangeboren Hersenletsel. Dat zegt toch wel iets over de ernst van de situatie.

Daarom is het goed dat u, in de week na het ongeval, nóg een keer naar uw huisarts gaat en goed het verloop van uw klachten bespreekt. Zo krijgt de HA een beter beeld van de ‘schade’ en kan hij u eventueel verdere therapie of medicatie voorschrijven.

In mijn geval werd ik doorverwezen naar een eerstelijns fysiotherapie. Hier kreeg ik massage, oefeningen en dry needle.
Voor mij was dit niet genoeg. De massages gaven wel ontspanning voor de spieren, maar de echte oorzaak van mijn pijn, stijfheid en beperkingen werd niet gevonden en niet aangepakt. Dat kwam, in mijn geval, pas zo’n vijf jaar later…

Door een kennis werd ik gewezen op Crafta therapie. Hier werd ontdekt dat er al die tijd een ‘scheve’ (geblokkeerde) C1 en C2 wervel was. Zij kon dit niet zelf behandelen en verwees mij door naar Atlas Reflex therapie waar daar de betreffende wervels weer ‘ontgrendeld’ zijn en ik een stuk minder pijn en beperking heb. Deze Meyer methode is veel belovend!

Wat goed is om te weten, is dat er vier gradaties zijn binnen het Whiplash Associated Disorder. Ik zet ze voor u op een rijtje zodat het overzichtelijker is:
WAD graad 0: geen klachten en geen sub-/objectieve afwijkingen
WAD graad 1: pijn, stijfheid en gevoeligheid van de nek, geen objectieve afwijkingen
WAD graad 2: nekklachten en andere klachten van het houdings- en bewegingsapparaat
WAD graad 3: nekklachten en neurologische uitvalsverschijnselen
WAD graad 4: nekklachten en fracturen of dislocaties

Daarnaast wordt er door sommige artsen ook gesproken over ‘de tijd na het ongeval’ welke in drie perioden wordt onderscheiden:
Acuut (tot drie weken)
Subacuut (drie weken tot drie maanden)
Langdurig (langer dan drie maanden)

En dan is er nog de belangrijke vraag: kan een whiplash overgaan?
Daar valt geen antwoord op te geven. Zoals u wel zult begrijpen, hangt dat helemaal van uw situatie af. Had u al lichamelijk letsel of andere medische problemen? Hoe zat u in de auto? Hoe heftig was de aanrijding of het ongeval?
Het belangrijkste blijft toch wel, hoe snel krijgt u de juiste behandeling en waar zit de beschadiging. Als de klachten na een half jaar niet minderen, is het meestal blijvend. De meeste artsen zeggen dat het na een jaar chronisch wordt.

 

Crafta therapie

Crafta staat voor: cranio facial therapy academy. Dit is een therapie dat gericht is op de aanpak van hoofd- en kaakklachten en aangezichtspijn. Alles in de hals-, nek- en schedelregio.

Ondanks dat het onder fysio-/manueletherapie valt, is deze therapie is nog niet zo bekend in Nederland. Er zijn dan ook nog maar tientallen therapeuten in ons land. Je moet er maar net vanaf weten en weten waar ze zitten. Ook huisartsen weten vaak nog niet dat het bestaat. Mijn vorige en huidige HA kenden het ook nog niet.

Enkele voorbeelden van klachten waarmee je naar de crafta therapeut kunt:

  • Borstvoedingsproblemen bij baby’s
  • Cervicale hoofdpijnen
  • Concentratiestoornissen
  • Diskusproblemen van het kaakgewricht
  • Mond- en gezichtspijnen
  • Huilbaby
  • Nekhoofdpijnen
  • Onverklaarbare hoofdpijn
  • Oorsuizen/tinnitus
  • Post whiplash syndroom

Een crafta therapie bestaat meestal uit manuele technieken, dry needling en oefentherapie.

Ikzelf noem het wel eens – in mijn geval, met wat er bij mijn klachten werd gedaan – het masseren van de zenuwbanen. Er wordt vaak ook druk gebruikt op de schedel; letterlijk druk door met de handen te duwen.
Een behandeling duurt meestal een half uur en er wordt gebruik gemaakt van pijncijfers. Om de zoveel tijd wordt er een vragenlijst over de behandelingen en de vorderingen ingevuld.

In het begin zal u waarschijnlijk om de week behandeld worden en daarna één keer in de maand. Afhankelijk van uw klachten zult u 9 á 12 behandelingen nodig hebben. Maar dit kan ook vaker zijn – zoals in mijn geval. Maar dan zal het meer ter onderhoud zijn omdat verder herstel (middels crafta) niet haalbaar is.

Via onderstaande link vindt u crafta therapeuten in Nederland: https://www.crafta.org/page/ssf

OCCIPITALIS NEURALGIE

Wat is occipitalis neuralgie?

 Occipitale/occipitalis neuralgie staat voor achterhoofdzenuw. De nervus occipitalis is een van de achterhoofdzenuwen. Deze loopt vanaf de nekspieren naar het achterhoofd en loopt tot achter de ogen. Daarom kan de zenuwpijn ook daar te voelen zijn.
Bij occipitalis neuralgie zit er een zenuw klem of is deze geïrriteerd.

Klachten bij occipitalis neuralgie:

  • Brandend gevoel bij de basis van het hoofd
  • Kloppende (hoofd)pijn
  • Pijn aan één kant van het hoofd (soms beide kanten)
  • Pijn achter de ogen
  • Ogen verdragen weinig inspanning
  • Ogen gevoelig voor licht
  • Gevoelige hoofdhuid bij aanraken
  • Pijn/irritatie bij het bewegen van de nek
  • Pijnlijke hoofdhuid bij tocht/wind en kou (voor sommige juist met warmte)
  • (draai)Duizeligheid door de pijn
  • Misselijkheid door de duizeligheid en pijn

Occipitalis neuralgie is moeilijk te diagnosticeren. Het komt weinig voor, plus, het wordt regelmatig verward met spanningshoofdpijn en migraine. Daarom is het belangrijk dat u goed omschrijft wat er voorafging aan het moment dat u bovengenoemde (zenuw)pijn ervoer. Zeker als het na aanleiding van een ongeval is! Door een harde klap kan de achterhoofdzenuw klem zijn komen te zitten en via zenuwpijn zijn irritatie gaan uiten. Dit kan heel beperkend zijn.
Ook kan deze pijn ontstaan door een ontsteking aan de achterhoofdzenuw of door herhaaldelijke stress en nekspanning.

Bij mij is er waarschijnlijk, doordat ik naar voren geleund zat en naar opzij keek om te zien of ik kon invoegen – een wervel iets ‘scheef’ (geblokkeerd) gaan zitten. Doordat ik in de zorg stageliep en uiteindelijk ook ging werken, kwam er te veel (in)spanning op mijn schouders en nek waardoor hij nog ‘strakker’ ging zitten en mij de zenuwpijn gaf.
Volgens de huisarts kon er niks gedaan worden aan deze aandoening. Na aandringen van mij dat de pijn en misselijkheid met braken niet vol te houden waren, kreeg ik pijnmedicatie (een Lyrica variant wat eigenlijk troep is en verslavend kan zijn).
Zoals ik eerder schreef, kreeg ik pas na een paar jaar de tip dat er iemand was die mij kon helpen; die verstand heeft van deze pijn.

Er is weinig specifieke informatie bekend over occipitalis neuralgie.
Wat ik u nog wel kan meegeven is, dat paracetamol of ibuprofen niet helpen tegen zenuwpijn. Volgens de verpakking wel, maar in werkelijkheid niet. Warmte (bij sommige mensen juist kou) en rust helpen het beste. En uiteraard helpt pijnmedicatie ook. Helaas is er geen paracetamolvariant die je tussendoor een keer kunt innemen om de pijn te verlichten.
In heftigere gevallen is er een zenuwblokkade mogelijk en in nog hevigere gevallen kan er geopereerd worden.

Occipitalis neuralgie is niet blijvend. Tenzij de zenuw daadwerkelijk beschadigd is door het klem zitten…
In de meeste gevallen gaat het om een irritatie die met de juiste behandeling – en het tijdelijk nemen van pijnmedicatie – verholpen kan worden.

 

Atlas reflex therapie (Meyer methode)

Deze methode is gericht op de nek-hals wervels. Voornamelijk de bovenste (C1, C2, C3) wervels.
Deze therapie valt onder manuele therapie en lijkt op qua behandeling op chiropractie. Toch is hij nog niet bekend in Nederland. Er zijn (nog) maar een handvol behandelaars. Artsen en specialisten weten er vaak ook nog niet vanaf.

Enkele voorbeelden waarmee je naar de atlas behandelaar kunt:

  • Migraine
  • Whiplash
  • Frozenshoulder
  • Bekkenscheefstand
  • Duizeligheid

Een atlas behandeling lijkt ergens wel op een chiropractie behandeling. Er wordt wat gekraakt. Via manipulatie worden de wervels ge-deblokkeert. Daarnaast wordt er zo nodig ook manuele behandeling (massage) toegepast.

Een behandeling duurt niet lang. Ik schat in iets van twintig minuten – los van de eerste behandeling waar uiteraard ook een amnese wordt gedaan.
Gemiddeld krijgt u drie behandelingen. Tussen elke behandeling zit ongeveer vier weken. Na deze drie behandelingen mag u na een half jaar terugkomen voor controle en een eventuele onderhoudende behandeling.

Na een behandeling wordt u gevraagd enkele dagen een ‘mini vakantie’ te nemen; geen lichamelijke inspanning. Dit, om te voorkomen dat de wervel(s) niet opnieuw vast schiet maar kan ‘wennen’ aan de ‘ontgrendeling’/juiste houding. Plus, u gaat – afwisselend – energiedips en energieboosts ervaren en een heel beurs gevoel met mogelijk spierpijn en hoofdpijn.

Via onderstaande link vindt u atlas reflex therapeuten in Nederland:
http://www.methodemeyer.nl/contact/

VRAGEN

Veel gestelde vragen

Ik heb een ongeluk gehad, waar moet ik opletten?
Als eerste adviseer ik u om een afspraak met uw huisarts te maken.
Beschrijf duidelijk hoe en wanneer het ongeluk plaatsvond (de snelheid, het voertuig en hoe u zat).

Daarnaast adviseer ik u om een soort symptomendagboek bij te houden. Dit is belangrijk bij het stellen van de juiste diagnose; hersenschudding, whiplash of wat anders.
Bijschrijf duidelijk het beloop van uw klachten: welke dag én welk dagdeel. Wat deed u toen de klachten erger werden en wat hielp om de pijn te laten afnemen. Wat was de intensiteit en hoelang hield het aan.

De huisarts zegt dat het ‘weinig’ voorstelt. Wat nu?
Mijn grootste advies is om veel rust in te bouwen. Ga bijvoorbeeld aan het einde van de ochtend én aan het einde van de middag een half uurtje platliggen in het donker; even helemaal geen prikkels om u heen.
Daarnaast beveel ik u aan om naar een Crafta therapeut te gaan. Dit is een fysiotherapeut die o.a. gespecialiseerd is in whiplash, nekklachten, hoofdpijn, duizeligheid en zenuwpijn.
Vraag eventueel om een doorverwijzing van uw huisarts. Dit is niet bij alle crafta therapeuten nodig. Crafta wordt meestal door de verzekeraar vergoed!

Klopt het dat een whiplash, zenuwpijn of scheve atlas niet te zien zijn op een foto of scan?
Ja, dat klopt.
Ook al is de medische techniek ver ontwikkeld, tóch is nog niet alles vast te leggen.
Zoals uitgelegd op de website, is een whiplash een verzamelnaam. Dus daarom kan een whiplash al niet worden vastgelegd op scans. Zenuwbanen zijn sowieso niet op scans of foto’s te zien. Tegenwoordig kan je met bepaalde echografie wel enkele delen van zenuwbanen zien, maar niet wat betrekking heeft op whiplash en occipitalis neuralgie.
Het UMC Amsterdam is met een inzamelingsactie bezig om een nieuw apparaat aan te schaffen waarmee een scheve atlas wél te zien is en enkele nekklachten rondom whiplash ook. Maar, tot op heden valt het (in Nederland) dus nog niet zichtbaar vast te leggen.

Hier lopen veel whiplashpatiënten tegenaan rondom UWV aanvragen.

 

Zit u met meer vragen of wilt u meer weten? Kijk dan op mijn sociale media (Facebook en Instagram) onder de naam: christinevandalen13

Hoop in Summer Valley Bestellen

Hoop in Summer Valley

Bekijk de samenvatting

Een boek over geloof, hoop en liefde.

Lindsey reist af naar Summer Valley om aan de coronapandemie te ontsnappen. In Summer Valley ontmoet ze Gabriëlla die haar op weg helpt in het eenvoudige bestaan in het dorp.
Terwijl Lindsey in dit kleine dorpje haar nieuwe leven opbouwt, wordt ze ook geconfronteerd met het verlies dat ze geleden heeft. Dit zorgt ervoor dat ze een zenuwinzinking krijgt en niet meer onder de mensen wil komen.

Kan zij zichzelf en haar geloof hier terugvinden, de jonge Anna helpen en durft zij verder te gaan in haar vriendschap met Leroy?

Bekijk de inkijk

Inkijk in het boek

Hoofdstuk 1

Een koele voorjaarsbries waait door de open ramen en speelt met het haar van Lindsey. Ze kijkt naar de heuvels in de verte en de uitgestrekte weilanden naast haar.
Lindsey kan nog steeds niet geloven dat ze dit doet. Maar, het geeft haar wel weer het gevoel van vrijheid terug. Dat gevoel was de afgelopen tijd wel anders. De afgelopen twee weken zat ze in quarantaine in een hotel. Elke dag twee keer haar temperatuur opmeten en doorgeven. Om de vijf dagen zo’n staafje in haar neus en keel. Gelukkig mocht ze om de dag een uurtje naar een sportruimte waar fitnesstoestellen stonden en had ze een hotelkamer beneden waar een klein tuintje bij hoorde, zodat ze ook nog even naar buiten kon.
Ergens waren die twee weken quarantaine zo erg nog niet. Zo had ze alle tijd om na te denken en terug te kijken op de afgelopen maanden.
Tom, hoe zou jij het vinden dat ik dit nu doe? Vraagt ze in haar hoofd. Jij zou dit toch ook een goed idee hebben gevonden?
Een kuil in de weg maakt Lindsey wakker uit haar gedachten.
‘Sorry, mevrouw!’, roept de koetsier vanaf de bok naar haar. ‘Dit gedeelte van de route heeft meer van dat soort kuilen. Zorg dat u stevig zit.’

Lindsey kijkt weer naar buiten. Bomen, een zandweg, bomen, heuvels, bomen, karren getrokken door paarden, nog meer bomen, kleine dorpjes, bomen… Het is duidelijk dat ze in the middle of nowhere zijn. Maar dat maakt Lindsey niet uit. Ze had ook kunnen kiezen voor een taxi. Twee keer in de maand rijdt er een auto naar de plek waar zij nu naar onderweg is. Twee keer in de week gaat er een postkoets. De meeste mensen hier maken daar gebruik van. Dus, waarom zij niet? Ze zijn al enkele uren onderweg. In het begin stoorde ze zich aan het opstuivende zand en het geluid van de paardenhoeven. Maar nu merkt ze daar al bijna niets meer van. Na twee weken niks anders dan haar hotel te hebben gezien, vindt ze het heerlijk zo midden in de natuur te zijn.

Haar gedachten gaan weer terug naar Tom.
Jij begrijpt toch wel dat ik dit doe. Ja, toch? Zelfs als wij nog samen waren, dan zou jij toch ook meegaan?

2017

2016

2015

2014

2013

2018

2019

Bedankt voor uw bezoek aan mijn website. Ik hoop dat u wat heeft gehad aan de informatie. Ik weet dat het heel veel is en dat het overweldigend kan zijn.

Mocht u nog vragen hebben, meer informatie willen, doorpraten over iets of uw eigen verhaal kwijt willen, neem dan gerust contact op!

Uiteraard kunt u ook een kijkje nemen op mijn Facebook- en Instagrampagina; christinevandalen13